همیشه لازم نیست بروی نوک حمله...
گاهی باید نرفت! گاهی باید نشست... و گاهی باید خفت!
"ﻣﺮﺩ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻟﺤﻈﻪ ﺁﺧﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ...
ﺩﺭ ﺷﺐ ﺧﻮﻑ ﻭ ﺧﻄﺮ ﺟﺎﯼ ﭘﯿﻤﺒﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ"
یک چنین شبِ اولِ ربیعی بود که مردی خفت و تاریخ‌ساز شد!
امیرِ مومنان، علی(ع) شجاعانه در بسترِ پیامبر(ص) آرمیدند؛
تا زمانِ کافی برای خروجِ پیامبر از مکه را خریده باشد، آن‌هم به بهایی گزاف...
یعنی قرار دادن جان خود در برابر ده‌ها شمشیرِ کفر که قصد قتل رسول خدا را در بستر داشتند...
امیرالمومنین علی علیه‌السلام؛ این بزرگْ شگفتی‌سازِ تاریخ!
ناد علی مظهر العجائب...
