سالکِ عارفِ بالله، شیخ محمد بهاری در باب صحت مزاج برای سلوک عارفان می نویسد:
اول باید صحیح المزاج باشد. اگر علتی در مزاج باشد باید به معالجه ی آن بپردازد، چه:
اگر سودا غالب آید، پاره ای از حرکات سوداویه را شور عشق پنداشته و مغرور گردد.
اگر صفرا و حرارت غلبه کند، خشکی دماغ و خفقان قلب و سوء الخلق فوق العاده حاصل گردد.
اگر بلغم زیاده باشد، قصور در فهم معانی دقیقه خواهد کرد.
پس اعتدال مزاج، لازم است ...
(تذکرة المتقین، ص103)
اول باید صحیح المزاج باشد. اگر علتی در مزاج باشد باید به معالجه ی آن بپردازد، چه:
اگر سودا غالب آید، پاره ای از حرکات سوداویه را شور عشق پنداشته و مغرور گردد.
اگر صفرا و حرارت غلبه کند، خشکی دماغ و خفقان قلب و سوء الخلق فوق العاده حاصل گردد.
اگر بلغم زیاده باشد، قصور در فهم معانی دقیقه خواهد کرد.
پس اعتدال مزاج، لازم است ...
(تذکرة المتقین، ص103)
